Sırtındaki 18 kiloyla Hatay için yürüyor! Cebinde kalan son parayı tek gayesine adadı

Gonca Kocabaş / Milliyet.com.tr – Zeynep Tuğçe Güneş doğma, büyüme İstanbullu. Üretmeyi, paylaşmayı, hareket etmeyi ve tabiatta vakit geçirmeyi seven Zeynep’in üretim sevgisi çocukluk yıllarıma dayanıyor. Zeynep, anneannesinin konutuna gittiğinde bahçede çamurdan oyuncaklar yaptığını, pencere önüne dizip kuruması beklediğini ve sonraki sabah onlarla oyunlar oynadığını hatırlıyor. Hayvan sevgisi de tekrar tıpkı konutta anneannesinin beslediği ‘Prenses’ ismindeki köpekle başlıyor. Prensesin doğumuna 5 yaşında şahit olan Zeynep, bunu mucizevi bir an olarak tanımlıyor. 3 yıldır köpeği Bubbles ile yaşayan Zeynep, birebir vakitte hobi olarak seramik üretimi yapıyor.  

‘YÜREĞİMDE DİNMEYEN BİR GÖZYAŞI VARDI’

Zeynep’in Likya yolunu yürüme isteği 2018 yılına dayanıyor. Zeynep, o vakitler İstanbul’da yaşıyor ve güçlü birkaç devirden geçiyordu. Ruhu ne vakit dara düşse sürekli hareket etmek isteyen Zeynep, dizindeki sakatlık sonucunda bu isteğini ertelemek zorunda kaldı. “Likya Yolu’nu yürümem, daima manası olan bir işe hizmet etmeliydi diye hissediyordum” diyen Zeynep, hislerinin kendisini yanıltmadığını lisana getiriyor.

Zeynep Tuğçe Güneş zelzelenin birinci iki günü Fethiye Belediyesi’nin uyum merkezine tüm outdoor eserlerini, kışlık kıyafet ile botlarını götürdüğünde oradaki yardımı, dayanışmayı görmek içini muazzam bir hisle dolup taşırdı. “Yüreğimde dinmeyen bir gözyaşı vardı, durmadan konutta kendimi ağlarken buluyordum” diyen Zeynep Tuğçe Güneş, “Yine o anlardan birinde arkadaşım Furkan’la mesajlaştık ve ‘Ne yapabiliriz, uzaktan nasıl bir yararımız olabilir?’ diye düşünürken Furkan oradaki tahliye açığını yakaladı ve ‘İnsanları tahliye etmek için otobüsler bulalım. Alanda esasen arkadaşlarımız var, dayanak verirler’ dedik ve kolları sıvadık” bilgisini paylaştı.

‘SON MAAŞIMLA BU YOLA ÇIKTIM’

Tahliye süreci toplumsal medya gücü kuvvetli arkadaşları sayesinde oldukça ses getirdi ve online bir otobüs bileti firmasıyla yaklaşık 10 gün, oluşturdukları istekli grupla 19 bine yakın kişinin zelzele bölgelerinden inançlı vilayetlere çıkışlarını sağladılar. Bu işlerin tamamı bittikten sonra içinde derin bir boşluk olduğuna dikkat çeken Zeynep, “Fayda sağlamak hayatımın temel taşlarındandır. Bu nedenle oturup ‘Başka ne yapabilirim?’ diye düşünmeye başladım, öylece durmak yetmiyordu. Bölgeye gitmek faydamdan çok ziyana döner, bir boğaz fazla olur diye çok düşündüm. Bu esnada arkadaşlarımın bir teşebbüsünde çalışıyordum, 1 Mart’ta işten çıkarıldım ve başımdaki her şey o an oturmaya ve canlanmaya başladı. ‘Bu bir işaret olmalı’ dedim. Pek birikimim yoktu lakin bu yola çıkacak, sadece yüreğim ve farkındalığım mevcuttu. Kira paramı kenara ayırdım ve aldığım son maaşımla bu yol için hazırlıklara başladım” deyip yola çıkış sürecini şu sözlerle anlattı:

“Bölgedeki muhtaçlıkları listeledim. Bayan ve erkek hijyen eserleri, eğitim – öğretim gereçleri ve hayvan rehabilitasyon. Tüm canlılar ismine yapacağım manalı yürüyüşün tohumları içimde canlandı ve etrafımda bu işi uygun yollarla yapacağım kuruluşlar aramaya başladım. Yolum Bedia ile kesişti. Bedia, Akana Platform isminde kâr emeli gütmeyen bir kuruluş oluşturdu. İçerisinde her çeşit markanın yer aldığı, satılan tüm eserlerin gelirinin zelzele bölgesine aktarıldığından bahsetti. Projemi anlattığımda çabucak bana kucak açtı ve belirlediğim dört ana koldaki yardım muhtaçlıkları için platformunda kitler oluşturduk.”

‘HEDEFİM YOLU 30 GÜNDE BİTİRMEK’

“Bağış maksadı koymadım zira hepimiz çok yıprandık ve elimizden geleni yapmaya uğraş ediyoruz” diyen Zeynep, niyetinin bu yolun tamamını sağlıklı bir formda bitirmek ve topladığı bağışlarla oluşturacağı kitleri Hatay’a götürmek ve dağıtımında çalışmak olduğunu söylüyor. Zeynep, tıpkı vakitte, “Bölgede çeşitli STK’larda misyon alan arkadaşlarım var. Onların yönlendirme ve bilgi ışığı doğrultusunda lokal markalardan satın alımlar yaparak bu süreci hem ülkemin üreticilerine takviye olarak hem de sarsıntıda ziyan görmüş hayvanların ve insanların bakımına; sürdürülebilir yardımların değerine bayrak kaldırarak sonlandırmak istiyorum. Yol uzun ve olağanüstü dayanaklar geleceğinden kuşkum yok” yorumunda bulundu.

Likya yolu tecrübelerini dinlediği şahıslardan ve araştırmalarından yolun yaklaşık 25-40 gün ortası sürdüğünü söyleyen Zeynep, gayesinin ise 30 günde bitirmek olduğuna değindi. Yemek konusunu yanına aldığı konserve eserlerle çözüyor ve bittiği noktada da yol üzerinde lokal oluşumlardan günlük besinlerini alarak yoluna devam ediyor. Konaklamasını ise da çadırıyla sağlıyor. Zeynep, outdoor eserlerini zelzele bölgesine gönderdiği için yoluna dayanak olmak gayeli arkadaşı Buket Cöne’nin kendisine çadır ikram ettiğini lisana getirdi. “Güzel bir niyetiniz varsa yol tertemiz akıyor” diyen Zeynep, kelamlarına şöyle devam etti:

“Hiç korkmadım. En makus ne olabilir ki demiyorum. Yaşadığım her an unutamayacağım bir tecrübe olacak ve en değerlisi de yolun uzunluğundan fazla yolda öğrendiklerim olacak. Ne olursa olsun oraya iki kutu bile bir şey götürmek çok değerli benim adıma. Yolun bir kısmında doğum günüm ve geçtiğimiz sene sonu arkadaşım Cihat beni ziyarete geldiğinde onunla konuşurken ‘Bu sene doğum günümde Likya Yolu’nda olmayı çok istiyorum’ demiştim. Dileklerim kabul oldu ve bundan hoş bir armağan olamazdı. Bu yolun sonunda elbet yeni bir Zeynep doğacak, minnettarım.”

‘KADINSIN, TEK BAŞINASIN VE YOLDASIN’

Doğada olmayı seven ve uzun yıllar azamî 3-4 günlük kamplar yaparak geçiren Zeynep, böylesi uzun soluklu bir yola daha evvel hiç çıkmadığını vurguluyor. Endişelendiği hiçbir şey olmadığını, hayata ve olacak her şeyi kucakladığını söyleyen Zeynep Tuğçe Güneş, “Hepsi benim bir kesimim ve elbet yaşamam gerekiyor. Hissettiğim en büyük his, bir olmak. Bir olduğumuzda neleri başardığımızı bu süreçte gözlemledim ve bu farkındalığı yol bitene kadar gücüm yettiği kadar yaymaya devam edeceğim” dedi.

Sosyal medyada kendisini destekleyenler olduğu kadar eleştirenlerin de olduğuna değinen Zeynep, “Cesaretimi ve kalbimin büyüklüğünü kutlayan çok ileti aldım. Etrafımdaki birden fazla arkadaşım bu sürecin bir kesimi olmak ismine bana takviyede bulundu. En büyük destekçim kız kardeşim Şeyma Güneş, bu süreçte Bubbles’a da o bakıyor. Destekleyen tüm arkadaşlarım, sayarak bitiremeyeceğim kadar uzun bir liste var. Ülkemizde bayan olarak bir şeylerin öncülüğünü yapmak her vakit güç oldu. Sanırım bu telaşları de göz önünde bulundurunca en çok yüreğimden ötürü tebrik aldım; bayansın, tek başınasın ve yoldasın. Elbette eleştirenler oldu, makûs yorumlar diyemem. Tenkitlere de yapıcıysa açığım ve dinlerim. Lakin yolda başına ‘O gelir, bu gelir’ tadındaki yorumlara olabildiğince kulağımı kapattım. Hayatta her an ve her yerde başımıza bir şey gelebilir. Bu niyetle yaşamayı gerçek bulmuyorum” açıklamasında bulundu. 

‘KÖYE TAŞINDIKTAN 2 AY SONRA İSTİFA ETTİM’

Uzun yıllar reklam ajanslarında içerik üreticiliği ve toplumsal medya yöneticiliği yapan Zeynep Tuğçe Güneş, şimdilerde bir işinin olmadığını lisana getiriyor. Elinde kalan son parayla bu yola çıktığına dikkat çeken Zeynep, “Yolun bitimindeki Zeynep bunu düşünüp karar verecek. Pek sıkıntı etmiyorum, bana bir öğretisi olduğundan kuşkum yok” diyerek kentten köye göç etme kararını nasıl aldığını anlattı:

“2021 ve 2022’nin birinci yarısı mental ve fizikî olarak çok sıkıntı geçti. Sorgulamalarla, ağır düşünmelerle ve hastalıklarla dolu bir yıldı. Son geçirdiğim hastalığımın tedavi sürecinde karşıma yetişkin Zeynep’i aldım ve onunla sohbet ettim. Çok yorgun ve bitkindi. Hayatımı metropolitan bir kentte geçirmek istemediğime karar verdim ve Ekim 2022’de köpeğim Bubbles’la bir arada sürdürülebilir ve vegan hayatımı daha tok bir noktada geçireceğime inanarak Muğla’nın Fethiye ilçesine yerleştim. O vakitler çalıştığım reklam ajansımın da uzaktan çalışma modeline olumlu yaklaşması da büyük katkı sağladı. Taşındıktan iki ay sonra da kurumsal hayata veda etmek istediğimi düşündüm ve istifa ettim. Küçük bahçeli konutumda huzurlu ve yavaş akan bir hayat yaşıyorum.”