Saatler sonra anne ve kızını enkazdan çıkarmışlardı! Manalı ziyaret
İBB Beşiktaş İtfaiye Küme Amirliğinde grup amiri olan Bilal Acar, zelzeleden bir gün sonra Hatay’a gittiklerini, Nilgün ve İrem Zeytunlu’yu kurtardıktan sonra irtibatlarının kesilmediğini belirtti. Ailenin yolu İstanbul’a niyet kendileriyle görüşmek istediklerini söyleyen Acar, “Bizler de çok keyifli olduk” dedi. Yaklaşık 10 saatlik bir çalışma yaptıklarını belirten Acar, ” İrem ile direkt göz teması kurduk. Birbirimize çok yakındık. Uzun bir çalışma oldu.10 saate yakın bir müddet sonra çok şükür sağlıklı bir formda onları çıkarabildik” diye konuştu. Anne Nilgün Zeytunlu Bilal Acar’a “Çok bağırdım” deyince, Bilal Acar “Canınız sağolsun, aslında bağırman daha uygun orada senin düzgün olduğunu biliyoruz” dedi.
“İREM’İN ELİNİ TUTTUĞUMDA BİR DAHA ELİMİ BIRAKMADI”
Nilgün Zeytunlu, birinin elini tuttuğunda en azından sağ çıkacağına inandığını belirterek “İrem’i bırakıp beni alın diyordum. İrem nefes alabiliyordu, ben nefes alamıyordum, bayağı alttaydım” dedi. Bilal Acar, “İrem’in birinci elini tuttuğumda bir daha elimi bırakmadı. ‘Bırakma beni ağabey’ dedi. Ben o formda 6-7 saat elini tutarak severek ‘Buradayız kardeşim, çıkartacağız’ dedim. Bırakıyorum, ‘Bırakamazsın’ diyor. Diğer İrem’leri kurtarmamız lazım dedim, ‘Sen beni kurtardın benimle geleceksin’ dedi, yani o kadar sahiplendi beni. Biz de onu kardeşimiz olarak sahiplendik. Bir kardeşimiz var.” diye konuştu. Nilgün Zeytunlu ise, hislerinin çok karışık olduğunu tabir ederek “Bazen ne düşündüğümü bile bilmiyorum. Daima anıyoruz sizi konutta. Birinci Bilal Bey’i gördüm, gözlerimi açtığımda, renkli gözlü. Ben onu gördüm” dedi. İrem Zeytunlu ise “Kendimi inançta hissettim, zira kurtarılacağımı biliyordum” dedi. Nilgün ve İrem Zeytunlu, daha sonra itfaiye takımıyla anı fotoğrafı çektirdi.
“AİLEMİZ ÜZERE SAHİPLENDİK”
Basın mensuplarının sorularını yanıtlayan Bilal Acar, “Çok hoş, tanımı olmayan hisler. Bazen akrabalık için kan bağı yahut kardeşlik için kan bağı olmasına gerek yok. Yaşadığınız olaylar, sizi o derece bağlar ki, biz de o denli bir olay yaşadığımıza inanıyoruz. Hakikaten İrem’i kardeşimiz üzere, ailesini de ailemiz üzere sahiplendik. Yalnızca sarsıntı anında değil, sonrasında da devamlı bağlantı halindeydik, hastane sürecinde, sonrasında işte Ankara’ya yerleştiler, Ankara sürecinde. Devamlı nasıl ki kendi konutumuza, ‘Bir gereksinimimiz var mı ?’ diye sorarken aklımızın bir kenarında da İrem vardı, ailesi vardı. Onları da arayıp elimizden geldiğince yardımcı olmaya çalıştık. Olağan manevi dayanak oluyoruz. Onlar için de bir destek. Yaşadıkları çok büyük bir olay. Allah bir daha göstermesin, kimsenin başına vermesin. Onların bize bakışları, o enkazdaki bizim onlara yardım etme isteğimiz nitekim çok hoş duygular” halinde konuştu.
“10 SAAT 10 YILDAN DAHA FAZLA ŞEYLER TABİR EDİYOR”
Acar, “Biz İremlere birinci ulaştığımızda zelzelenin üzerinden yaklaşık 27-28 saat geçmişti. 28 saat sonra biz İremlerin olduğu binaya gittik. Yaklaşık 10 saat kadar İrem’leri enkazdan çıkartmaya çalıştık. 10 saat sonunda çok şükür annesini ve kendisini sağlıklı bir biçimde çıkarttık. O 10 saat aslında tahminen de olağan hayatta birbirimizle yaşayacağımız 10 yıldan daha fazla şeyler söz ediyor. Şu an sahiden tanım edilesi hisler değil. Ne desek az kalacak sözlere sığmayacak. Hoş bir his. Onların bize bakışları, bizim onlara bakışlarımız. Yani çok uzun bir süreç oldu. Yaklaşık 6 ay kadar da aslında yalnızca telefonla görüştük. Birinci sefer yüz yüze görüşüyoruz. Biz takım arkadaşlarımızla birlikte yanına ziyarete gidecektik ancak o bizden evvel davrandı” dedi.