Göztepe başkan sever

Bülent Buda: Oyunun başlarındaki tek istikametli ataklar, Göztepe’nin maçı daha birinci dakikalarda koparacağının sinyallerini veriyordu. Lakin sarı kırmızılı oyuncular, güya nasıl olsa atarız üzere tehlikeli bir yönelimdeydiler. Çok zorlanmadan yapılacak yorum, daha birinci 15’te fark en az iki olurdu. Hiç de o denli abartıyorsun gözüyle bakılmazdı. Bütün o üretilen ya da konut sahibinin armağan ettiği fırsatlardan sonra, 40’larda sol ayağını âlâ kullanmasıyla ünlenen Yalçın’ın sağ plasesine çarpan ve de ağlara giden top, golün her türlüsü olabiliyormuş dedirtiyor beşere. Haydi birinci yarı olmadı, ikincisinde bu fark açılır beklentileri bayağı bir beklemeye dönüştü. O etapta Denizlispor taraftarı, tribünleri terk etti. Trajik bir durum, rakip de olsanız üzüyor insanı. Neyse, yeniden rötarlı bir ikinci gol. Bu ortada, yüklenen Denizli’nin eşitliği gelse ne diyecektik sanki… Uzatmalarda itişen, güreşen, kapışan, güç gösterisine girişen futbolcuların sergilediği ilkel görünümler, ligin karakteristik yapısının göstergesiydi adeta. Göztepeli futbolcuların Play Off yarışının içinde olmaları, daha yaratıcı, daha etkileyici oynayabilmeleriyle mümkün.
Fatih Tanfer: Sarı kırmızılılarda, geçen hafta da tabir ettiğim üzere, kaleci Arda, defans üçlü Atınç, Buyruk ve Arslanagic; sezgileri ve konum bilgileriyle cepheden gelen hava toplarında yeniden kusur yapmadı. Oyun kurmada da çok olumlu tesirleri vardı… İsmail Köybaşı çok yararlı oynuyor. Orta alanda Yalçın’ın moralinin ve özgüveninin artması sonucu gruba çok katkısı oldu. 48. dakikada attığı golle de uygun oyununu taçlandırdı. Göztepe, dinamik oyun usulüne bir de disiplinli anlayışı eklenince, Denizli’den aldığı 3 puanla Play Off yarışının içinde olduğunu ispatladı. Ayrıyeten Denizli’de kendisini destekleyen taraftarını da keyifli etti. Göztepe, hiçbir vakit argümansız olamaz.
Mehmet Demirtaş: Göztepe, Denizli’de kazanarak, hem Play Off argümanını sürdürdü, hem de seriyi 6 maça çıkardı. Artık hepimiz bu grubun Play Off oynayıp Harika Lig biletini almasını hayal ediyor ve heyecanla ligin sonunu bekliyoruz. İnsan düşünmeden edemiyor. Göztepe, dönem başında yapamadığı takım mühendisliğini orta transfer periyodunda yapmış olsaydı, şu an Play Off’un ayak sesleri yerine farklı şeyler konuşuyor olurduk. Bilhassa Göztepe’ye gelmeyi çok dilek eden, 20 maçtır hezimet yüzü görmeyen ve haftalar öncesinden Harika Lig biletini cebine koyan Samsunspor’un hocası Hüseyin Eroğlu’nu, reddeden akıl, şu an başını nerelere vuruyordur!.. Evet, odaklanmamız gereken tek nokta Play Off… Umudumuz, Göztepe’nin hak ettiği Muhteşem Lig’e dönmesi, lakin tenkidimizi de yapalım. Yıllardır yanlış yapılan hoca ve oyuncu tercihlerini, Göztepe’nin geleceği için artık sürdürmeyelim. Bu dönem milat olsun… Play Off potasına ve fikstüre baktığımız vakit, bu kadroya çatır çatır katkı koyacak, gol atacak oyuncular lazım. Kalitesi muhakkak, yetenekleri sonlu oyuncular var bu ekipte. Yalçın’ın futbolunu geliştirmesi, Arda Özçimen’in kalesine duvar örmesi, Göztepe’nin bu dönem en büyük kazanımı. Göztepe, bu aksiliklerle şayet ki Play Off oynarsa, büyük bir mucizeyi gerçekleştirmiş olacak. Elbette zorlukların yanında kolaylıklar da vardır. Kimse, kendisi için gizlenen muştuyu bilemez. Mahallemizin ekibi Göztepe’nin evvel Play Off, akabinde Üstün Lig’e dönmesi en büyük dileğimiz. Artık öncelikle Ali Akman, Kvasina ve de Yasin’in, bu ekibe gol üretecek oyuncuların mental olarak daha fazla adapte olması sağlanmalı. 12. adam olan süper Göztepe taraftarı, oyuna daha fazla dahil edilmeli. Tam da bu noktada büyük bir odaklanma ve de kenetlenme vakti. Göztepe, finalleri ve önderleri sever. Haydi, artık tam vakti…

ALTINORDU’DA BAHAR HAVASI 

Bülent Buda: Hayatın kendisinde, ömrün tüm alanlarında yıldızın parladığı anlar vardır. Ali Özgün, o denli anlardan birini yaşadı ve izletti. İstemek, insanın çok şeyin üstesinden gelmesini mümkün kılıyor. Artık başa saralım kıssayı. Ali Emre’nin önünde mecburî olarak dizili ikili var başlangıçta. Yusuf Yalçın ile Kubilay ikilisi, savunmanın göbeğinde saatli bomba… Sol ayaklarını uygun kullanamayan, sağ ayaklı iki stoper. Neyse ki, sorunu fazla yaşatmadan Metehan Mimaroğlu soldan nefis kesiyor, Kürşat yapıştırıyor kafayı, tabela eşitleniyor. Akabinde da Ali Özgün kendisini Denizli kalesine kilitliyor, orta açıldıkça da açılıyor. Ve de 90’larda Hüsamettin, günün yapılış olarak en nitelikli golünü atarken pastanın üzerine kremasını yerleştiriyor. Artık biraz övgü, biraz da tenkit… Sol ayağını uygun kullanan Alperen’in savunmanın soluna alınması gerçek. 65. dakikada da, Kürşat-Volkan değişiminde Kubilay Aktaş öne çıksa, Volkan gerçek yerine, stopere geçseydi daha yanlışsız olmaz mıydı? Metehan Mimaroğlu’nun siftahı yok ancak iştahı, sol kanadın tozunu attırmasıyla gollük ikramları Reyhan Pastanesi’nde bile yapılamıyor…. Bu bağlamda sevgili Ali Dere’yi ıskalamak istemem. Altınordu’ya katıldığı günden bu yana devamlılık anıtı üzere. Çok kıymetli 3 puan kazandılar, uygun de oldu…

Mehmet Demirtaş: Altınordu’nun son haftalardaki çıkışı, takdiri sonuna kadar hak ediyor. Bilhassa Hasan Hoca’nın grubun başına geçmesinden bu yana çıktığı 3 maçta 2 galibiyet aldı ve yükselişe geçti. Evet, bu galibiyet çok yeterli oldu; 6 puanlık bir maçı kazandılar. Teknik heyet ve futbolcuların birlik ve beraberlik içinde olmaları, galibiyeti getiren en büyük öge oldu. Artık sırada Eyüpspor var. Akabinde ise Altay (D), Manisa FK (E), Bandırmaspor (E), Bodrumspor (D), Erzurum FK (E), Çaykur Rizespor (D)…. Fikstüre baktığımızda, rakiplerinin hepsi Play Off potasında. Altınordu bu süreçte hem kendi mukadderatını hem de ligin bahtını tayin edecek pozisyonda. Bu birliktelik, bu oyun anlayışı, bu inanç ve bu muvaffakiyetle aşamayacakları mani yok.

Fatih Tanfer: Altınordu, Denizlispo’u 5-2 yenerek kıymetli 3 puana sahip oldu. Ben demiştim demeyi sevmem, bazende mecbur kalıyorsunuz. Hasan Özer bu kadrosu tanıdıkça, oyuncuların yeteneklerini bildikçe daha yeterli takım mühendisliği yapacaktır. Altınordu’da iki tane fark yaratan oyuncu var iri Metehan oburu ise Emircan…. Metehan. atletik, rakip defansın üzerine gidip adam eksilten yetenekli 5 golün 3’ünün asistini yaptı. İnanıyorum ki elindeki oyuncu yapısıyla güzel değerlendirip Altınordu tehlikeli bölgeden kurtulmalıdır. Altınordu Türkiye’nin gururudur.

Kuvvetinle, kudretinle şen Altay!

Bülent Buda: 3 direk önünde Eren Karataş, orta alanda Eren Erdoğan… Altay’da gençlik ateş aldı, fışkırıyor. Marco’nun yaşıtları demli çaylarını meskenlerinde yudumlarken o yeşil alanlarda gol gösterisini sürdürüyor. İstanbul’da Eyüpspor, Erzurum’da Erzurumspor… Durmak bilmiyorlar. Sakarya üst sıraları zorluyor, onları da kaşla göz ortasında üçlüyorlar. Dilaver Hoca’nın maç sonu konuşmasında vurguladığı sonuca giden paslar, fevkalade bir saptamaydı. Oyun alanında da bu kavram besbelli bir biçimde uygulanıyor. Kendilerini aşanlarla kendilerini yenileyenler karışımına dönüştüler. Süreç ilerledikçe, nitekim kutlanacak bir özveri sergiliyorlar. Taraftar dayanağının olmadığı 3 maç 9 puan… Her babayiğidin üstesinden gelemeyeceği meseleleri aşıyorlar. Bu imajlarıyla edindikleri kimlikler onlara çok yakışıyor. Ünlü bir tenisçi, bir defasında şöyle diyor: “İdeal olan, fizikî olarak rahat, zihinsel olarak sıkı olmaktır.”
Fatih Tanfer: Siyah beyazlılar, Muhteşem Lig’e çıkmak için gayret veren Sakaryaspor karşısında, fizikî eforu yüksek oyunculardan konseyi bir kadroydu. Terlerinin son damlasına kadar uğraş ettiler. Sabırlı oynadılar ve kazandılar… Kaleci Eren, her geçen gün daha âlâ oluyor. Savunmada Kaptan İbrahim Öztürk ve arkadaşları inanılmaz oynuyorlar. Altay’ın muvaffakiyetinde Tolga, Zeki, Nadari ve Ceyhun’un büyük tesiri var. Orta alanda iki istikametli oynuyorlar… Golleri Zeki ve Ceyhun’un atması, asla bir tesadüf değil, çalışma eseri… Bunlara gençlerin gücü de eklenince, gurur duyulacak bir Altay izledik. Elbette altın çağını yaşayan Marco Paixao’nun devamlı hareketli, pas trafiği içinde olup gol ve asistler yapması da, kadronun muvaffakiyet nedenlerinden biri. Teknik Sorumlu Tuna Üzümcü ile birçok soruna karşın âlâ bir duruş sergileyen Lider Ayhan Dündar ve arkadaşları da alkışı hak ediyor.
Mehmet Demirtaş: Transfer yasağı, TFF’den 3 puan silme cezası, kısıtlı takım, seyircisiz oynama cezası, maddi imkânsızlıklar… Altay, tüm aksiliklere karşın direniyor. En kıymetlisi ise, yaşlı-genç karışımı dar takımıyla son haftalarda mükemmel bir çıkış yakaladı. Öncelikle, başta kalede Eren olmak üzere herkesin yüreğine sıhhat. Üstün Lig için birinci 2’yi kovalayan Sakaryaspor’un favori gösterildiği müsabakada, rakibinin 10 kişi kalmasıyla alanda Altay rüzgârı esmeye başladı. Kolay değil, ligin en çok gol atan ve de kalesinde en az gol gören kadrolarından birini 3 golle mağlup etmek. Alkışı sonuna kadar hak ediyorlar. Tuna Üzümcü, başındaki oyun şablonunu oturtmuş durumda, lakin ikinci yarıda yaptığı değişiklikleri tekrar gözden geçirmesini öneririm. Oyuna dahil olanın, çıkanın üzerine oyun manasında katkı koyması gerekli. Ligin uzunluğu kısaldı. Altay’ın oynayacağı 7 müsabaka kaldı. Bunlardan 4’ü meskeninde, 3’ü ise deplasmanda. Sıradaki rakip Bandırmaspor. Maç maç düşünüp iç ve dış mihraklara kulak tıkayıp gemiyi inançlı limana yanaştırmaları en değerli dileğimiz. Bir kelam de Sakaryaspor maçını anlatan spiker arkadaşa… Spiker tarafsız olmalı. Maçın başından sonuna kadar Sakarya’yı övmesi dikkatimizden kaçmadı. Altay 3-1 galip, bitime 1,5 dakika kalmış, arkadaşımız hâlâ Sakaryaspor’dan gol bekliyor ve maçın bahtının değişebileceğini düşünüyor. Bu nezaketsizliğe son verilmesini temenni ediyorum.

Kaybedenler kulübü 

Bülent Buda: Taraftar tribünleri boşaltıyor. Kent bitmiş, umutsuz. Futbolcular oynuyor üzere. Zorlanarak. Şu lig bitse de herkes başının devasına baksın üzere bir halleri var. Birden fazla kere yazdım, bir daha yazalım. Ticaret, sanayi, turizm büyük kenti Denizli’nin tek bir kadrosunu ligde tutunduramaması içler açısı bir durumdur. Yazık. Nitekim çok üzücü, yıkıcı..

Fatih Tanfer: Denizlispor, kümede kalmak ismine 3 puanın kural olduğu Göztepe karşısında oyuncuların birbiriyle olan uyumsuzluğu ve tertip eksikliğiyle, tahminen de yılın en berbat futbolunu oynadı. Atak yapamadı, nedense bir inanç ve inanç kaybı vardı… Saha içinde hem pres yapamadı, hem de yerleşimde meseleleri oldu. Atakta Ömer etkisiz kaldı. İkinci golü yedikten sonra, Mayi’nin kırmızı kartı, futbolcunun ekipten ne kadar uzaklaştığının bir göstergesiydi. 2-0’dan sonra, Gökhan’ın şutu ve Berkant’ın aşırtma vuruşuyla durum aradı, oyuna tartısını koydu. Haklı olarak taraftar da sordu: 2-0’a kadar neredeydiniz? Kalan maçlarda umarım yetenekli oyuncularıyla doğruları yapıp kurtuluş uğraşı verebilirler.
Mehmet Demirtaş: Denizlispor’un içinde bulunduğu durum hepimizin içini acıtıyor. Denizlili futbolcular da artık kabullenmiş ligden düşeceklerini. Bu futbolla, Denizlispor’un lige tutunması mucize. Birkaç ay evvel Denizlispor Lideri Mehmet Uz, şu açıklamaları yapmıştı: “220 milyon borç var. Mazeret üretmek istemiyoruz. Tahlil üretmek istiyoruz. Maalesef stadyumda ve dışarıda kimse sorunu algılamak istemiyor. Sonuç ne olursa olsun, borcu sıfırlarsak, küme düşsek daha güçlü geliriz aslında.” Lider, emeline ulaşıyor üzere… Ligin bitmesine çok az mühlet kaldı. Denizlispor’un tedavisi sıkıntı. Deneyimli Teknik Yönetici Kemal Kılıç, alandaki durumu görüyor. Maç sonunda basın toplantısında, “Oyunculara kırgınlığım odur ki, kaybedebilirsiniz maçı. Lakin daha yavuz, daha inançlı, daha birbirine kenetlenip, en azından alt taraftaki grupların seviyelerine çıkıp, yarışa o denli devam etmekti gayemiz. Ancak maalesef bunu yapamadık” dedi. Uzun lafın kısası, 1966 yılında kurulan bu koca çınar düşüyor… Tahminen de yok olmaya gerçek gidiyor…

Balıkçılar hayata döndü!

Bülent Buda: Can sıkıcı bir süreçte, kayıpların akabinde Bandırma’nın meczup üzere esen rüzgârında kovaladılar golleri, kendilerine geldiler. Yani diyeceğim o ki, futbol oyununda vakit zaman gelgitler, oyun karakterinin kaybına da neden oluyor. Ve bunu, kendi gerçeğine dönüştürmek için düzgün bir oyunla maç kazanmaları kural olmuştu. Bu isteği, hem deplasmanda hem farklı bir skorla hem de eksiklerden dolayı birinci 11’de alana çıkan Muhammet Musa, Omar İmeri, Gökdeniz’in 9 numarada sergilediği yaratıcı futbol üzerine, birinci sınıf gol dokunuşları sevindirici ve de kutlanacak aksiyonlardır. Bundan bu türlü umut ediyor ve bekliyoruz ki, ligin bitiminde balıkçılar, Play Off’un içinde top koşturmayı sürdürsünler…
Mehmet Demirtaş: Tarihinde birinci kere TFF 1. Lig’de çaba eden Bodrumspor, dönem başındaki performansının üzerine koyarak devam etseydi, tahminen de Samsunspor’un en büyük rakibi olacaktı. Lakin olmadı. Bunun özeleştirisini kendi içlerinde yapıyorlardır. Makus gidişi Bandırmaspor karşısında 4 golle sonlandırdılar, bir bakıma şeytanın bacağını kırdılar. Artık sırada Boluspor var. Bulundukları pozisyon dahi büyük muvaffakiyet. Artık önlerinde Play Off var. Tahminen de oradan Muhteşem Lig… Başaracak takım kalitesine ve gücüne sahipler.
Fatih Tanfer: Bodrumspor haftalar sonra Bandırma deplasmanında galip gelerek büyük moral buldu. Grubun devamlılığı, gerçek ve süratli pas trafiği başta Gökdeniz’in hamledeki aktifliğiyle güçlü bir ekip olduğunu gösterdi. Bu maçta hamlede presi en uçtan başlattı, ekip uzunluğunu kısalttı, Hakan’ın da orta alanda da kolay oynayan teknik oyuncu Hakan Özmert’in isabetli pas yüzdesiyle orta alanda da tesirli oldu. Rakibini adeta şaşırttı. Sahanın her yerinde yaptığı pres ve gerçek savunma anlayışı alınan 4-0’lık galibiyetin nedeniydi. Play Off yarışı için alınan süpriz sonuçlar sonrası inanılmaz bir uğraş bizi bekliyor.

Asla pes etmiyorlar! 

Bülent Buda: Kaan’la başlamak farz oldu. O ne harikulade, fantastik bir sol vuruş. Şapkadan tavşan çıkarmak bu türlü bir şey olmalı. Ustalık, zarafet, yürek. O vuruşa, o gole tam sayfa ayırabilirim… Kim ne derse desin, sol ayağını tesirli kullananlar bir öteki oluyor. Berbat bir birinci yarı oynadılar. Kalesinde Ömer Kahveci oynadıkça gençleşiyor. Bana Bucaspor’daki birinci yıllarını anımsatıyor. Ne hoş vakitlerdi? Burak Altıparmak, aykırı giden anları toparlamak ve de kadronun galibiyete uzanması için çok çalışıyor, çok ter akıtıyor. Burak da bana, Denizli’yi Harika Lig’e taşıdıkları süper futbol mevsimini anımsatıyor. İkinci yarıda maçı koparmak için tüm ekipte harikulade bir kalkışma, güçlü bir istek hükümrandı. Tüm futbolcuların uğraşlarında gözlemleyebiliyordunuz, bu başkaldırıyı… Çoğunlukla final paslarıyla bitirici dokunuşlar eksikti işler kötülerken. Manisaspor çok talihli. Futbola sevdalı, sevgili lider Cengiz Ergün’un yol göstericiliğiyle katkıları çok pahalı ve de unutulamaz. Haydi bakalım, adım adım Play Off’a… Bekleyelim, izleyelim, görelim…
Fatih Tanfer: Manisa FK, orta transferde birçok oyuncuyu takımına katıp düşme çizgisinden uzaklaşmak isteyen Gençerbirliği karşısında iki perdelik oyun oynadı. Birinci perde, Manisa FK ismine hiç de uygun değildi. Gençlerbirliği 1-0 öne geçti, 45+3’te Erkan mutlak golü atsa, durum 2-0 olacaktı. İkinci yarıda alanda arzuladığımız, güçlü takımıyla neler yapabileceğini bildiğimiz Manisa FK’yı izledik. Yalçın Hoca, oyuncularının yeteneklerini en efektif biçimde kullandı, alanda gurur duyulacak bir Manisa FK vardı. Haftalardır söylediğim görüşümün ardındayım: Manisa FK, ikinci yarıdaki oyununu oynayıp temposunu artırırsa, lig sonunda Play Off’un içinde kalır. Seyredin o vakit Manisa FK’yı…
Mehmet Demirtaş: Manisa FK, kendi alanında birinci yarısını 1-0 geride kapattığı maçta Gençlerbirliği’ni kusursuz bir geri dönüşle 2-1 mağlup etmesini bildi ve Play Off savını sürdürdü. Yalçın Hoca’nın gayeye odaklandığı birinci 11’i, hem başındaki sisteme hem de alana oturdu. Maksat mutlak 3 puandı ve geriye düşmelerine karşın bunu başardılar. Siyah beyazlılar, puan olarak Play Off sınırını yakaladı, fakat averajla potanın dışında kaldı. İstekli, hırslı ve de pes etmeyen oyunlarıyla gelecek için umut veriyorlar. Bu hafta Altay’ın eli boş gönderdiği Sakarya’yla deplasmanda oynayacaklar. Yolları açık olsun…