Galatasaray taraftarından derbiye rekor talep! Şampiyonluğun akabinde açıkladı: Büyük sürprizler olacak
Spor Toto Muhteşem Lig’de Galatasaray, Ankaragücü’nü yenerek şampiyonluğunu ilan etti. Kazanılan zaferin akabinde Milliyet Gazetesi müellifleri sarı-kırmızılı grubun muvaffakiyetini kıymetlendirdi.
Milliyet Gazetesi müellifleri Galatasaraylı futbolculara ve teknik yönetici Okan Buruk’a övgülerde bulunurken şampiyonluktaki dikkat çeken noktalara değindiler.
Yüzüncü yılın şampiyonu! / CEMAL ERSEN
Koca bir döneme kıymet katacak maçları oynamak zordur. Gayesi yakalamak isteyen de, ona baş tutan da tansiyon yaşar. Galatarasay’ın başkentte alacağı galibiyetin manası açıktı; bitime iki hafta kala “şampiyonluğun ilanı.”
Ya kazanamaz ise? Haftaya derbilerin derbisi oynanacak ve meskeninde ya kupa kaldıracak, ya tarihi bir kıssanın figüranı olacaktı. İşi uzatmadı sarı-kırmızılı grup. Başkentte malumu ilan etti. Ne diyoruz o vakit? “Şampiyon Galatasaray.”
Kimse kusura bakmasın. Galatasaray şampiyonluğu anasının ak sütü üzere hak etti. O denli hoş hak etti ki; üzerine itiraz edilecek tek cümle, tek sözcük söyleyemez kimse. Okan hoca helal olsun sana. Lider Dursun Özbek, bir o kadar da övgü sana.
Türkiye Cumhuriyeti’nin yüzüncü yılında ligin şampiyonu olmak sahiden çok pahalı.
Galatasaray topluluğu ne kadar övünse, ne kadar sevinse hakkıdır. Bunun başkentte yaşanması başka bir mana taşıyor. Cumartesi günü köşe yazımda altını çizmiştim. Ankaragücü ligin en dirençli ve karakterli ekiplerinden biridir diye. Kolay pes etmeyeceğini son ana kadar direneceğini söylemiştim. Lakin bu kadar kolay teslim olacağı aklımdan geçmemişti.
Henüz 9. dakikada Icardi’nin golüyle geriye düşmesine rağmen direndi. Evvel eşitliği sağladı, sonra uğraşa ortak oldu. Geriye düştü lakin pas etmemiş üzere göründü. Lakin Icardi üzere bir silaha tedbir alamadı başşehir temsilcisi. Nasıl alsın ki? Arjantinli golcüyü tutmak kolay değil. Adam golü kokluyor, her fırsatı pahalandırıyor, tutulmuyor, engellenmiyor. Nitekim üst seviye bir oyuncu. Kim ne derse desin Galatasaray’ın şampiyonluğundaki en kıymetli figür Icardi’dir. Onu grupta tutmak geleceğe dönük en değerli yatırım olacaktır kuşkusuz. Dönem başında “kim bu adam” deniyordu, kim olduğunu gösterdi.
Ama sıkıntı olacak onu sahiplenmek. Kulübün parası kâfi mi bilmiyorum, Icardi’yi tutmak kolay değil. Onca golcü geldi geçti Galatasaray’dan. En faydalısı üzerine bahis yapılsa, Icardi’yi düşünen kaç yönetici çıkardı sanki.
İkinci yarıya önemli değişiklikler yaparak başladı Tolunay Kafkas’ın kadrosu. Ankaragücü her şartı zorlayacağını gösterdi. Lakin hamle manasında kâfi aktifliği gösteremedi. Bırakın maçı kazanmayı, puanı bile alacak gücü yoktu başşehir grubunun.
Büyük kadro olmak ve bu usul maçlarda amaca odaklanmak değerlidir. Amaç ne? Doksan dakikayı üç puanla bitirip şampiyonluğunu ilan etmek. Ankaragücü bu kadar kolay teslim olmamalı idi. Tamam; dönemin finali bir maçtı.
Öyle ise Ankaragücü neden direnç gösteremedi? Yakışmadı. Açıkçası ismine yakışır bir uğraş gerekiyordu. Gelelim Galatasaray’a. Şaibesiz bir şampiyonluk kazandı. Okan Buruk ve öğrencilerini kutluyorum. Futbolda en hoş şey; şampiyonluktur. İyi olsun.
Bu zaferi hak ettiler / OSMAN ŞENHER
Galatasaray teknik yöneticisi Okan Buruk’u tebrik ederim. Yeni kurulmuş bir grup, geç yapılan transferler, hazırlık kampına katılmamış futbolcular ve her hafta ömür biçilen bir teknik yönetici… Bütün aksiliklere karşın hoca kadrosunu şampiyon yaptı. Bu çok sıkıntı bir iş.
Bu kadar yıldız futbolcuyu formda tutmak, bütünleştirmek hocanın büyük başarısı. Bir dönem boyunca devamlı ‘Ben değil, biz’ diyerek her futbolcusuyla kenetlendi. Alana çıkan isimler de, yüreğini alana koyarak gayret ettiler. Şampiyonluğa inandılar, taraftarlarına verdikleri kelamı tuttular. Bu şampiyonluk teknik adam, idare, futbolcular ve taraftarın kenetlenmesiyle geldi
12. adamın hakkını yemeyelim. Nef Stadı’nda her hafta 47 bin seyirci, oyuncular kadar bu şampiyonluk için uğraş gösterdi. Dışarıdan gelen her tenkide duvar oldular. Hocasını, yöneticilerini eleştirenlerle çaba ettiler. Sonunda da Cumhuriyetimizin 100. yılında bu büyük zaferi hak ettiler.
Dün gece Galatasaray ipi göğüsledi lakin temel maç haftaya Fenerbahçe derbisinde. Kutlamalarda çok büyük sürprizler olacakmış. 50 bin kişilik stada bilet için 570 bin kişi müracaat etmiş. Sarı-kırmızılılar için mükemmel bir yıl oldu. Yeterli futbol oynadılar, Icardi, Torreira, Kerem, Rashica ve öteki yıldızlar futbollarıyla taraflı tarafsız herkese keyif verdi.
Hele büyük golcü Icardi, dün gece yeniden iki gol attı. Torreira alanda basmadık yer bırakmadı. Sacha Boey, herhalde 15 kilometre civarında koşmuştur. Rashica, Oliveira ve son olarak da sonradan oyuna giren Barış Alper de attığı golle bu formayı devamlı giymek istediğinin iletisini verdi. Kazımcan’a tahminen eleştirenler olacak fakat Ankaragücü âlâ bir grup. Onlar da kazanmak için gayret ettiler. Müsabakanın heyecanı Kazımcan’ı heyecanlandırdı, bu da oyununu etkiledi fakat hiç kıymetli değil bu çocuk uzun yıllar bu kulübe hizmet edecek.
Ankaragücü’ne gelince… Tolunay Kafkas, hürmet duyulacak bir futbol oynatıyor. Takım kalitesi aşikâr. Buna karşın alanda koşmayan, uğraş etmeyen başşehir grubundan hiç bir futbolcu yok. Galatasaray dört gol atmasına karşın, çok zorlandı. Ankaragücü güzel bir kadro. Harika Lig’in renkli gruplarından biri, süper bir taraftarı var. Cim Bom’a yenilmelerine karşın sarı-lacivertli futbolcuları ve hocalarını alkışlıyorum.
Maçın hakemi Volkan Bayarslan müsabakayı pek güzel yönetti. Ufak tefek yanlışlar yapsa da, bu kusurların hepsi temiz yanlışlardı. Maçın önüne geçmedi. Futbolcularla cebelleşmedi, maçı germedi. Her iki kadrosu nasıl alkışlıyorsam, gayretin baş hakemini de alkışlıyorum.
Buruk’un zafer pastası / ATTİLA GÖKÇE
Sporun “tek taş” yüzüğüdür şampiyonluk… Bir tanedir. Bir kümenin ya da kümenin içine sokamaz, her hesaba dahil edemezsiniz… Solo bir zafer, tek başına kazanılmış bir yarış ve “Benim” diyen bir haykırıştır.
Galatasaray, Ankara deplasmanında alana yalnızca 11 şahısla çıkmadı. Onbir oyuncu görünen kısmıydı. Görünmeyen lakin hissedilen kalabalıklığı vardı aslında… 1959’dan beri süregelen büyük macerada 22 şampiyonlukla açık orta önde koşmanın deneyimini gururunu, öz itimadını de taşıyorlardı. Turgay Şeren’le, Metin Oktay’la Gündüz Kılıç ve Fatih Terim’le yazılan tarihin yeni sayfalarını imzalıyorlardı.
Bu şampiyonlukla Nef Stadı’nda oynanacak yılın son derbisi de tansiyondan, gerilimden, didişmeden ve çatışmadan soyutlanmış olacak. Centilmence karşılıklı hürmete dayalı bir kapanış derbisi bekliyoruz.
Tabii, dönemin en düzgün grubu olmanın yanı sıra bir de “muhteşem” golcüsü vardı Galatasaray’ın: Mauro İcardi. Adam her duruma her şarta nazaran en uygun yerde vaziyet alıyor gereğini yapıyordu.
Dün rekor kırarak üst üste attığı 7. ve 8. golleri, hem O’nu oynatan grubun hem de kendi ferdi kalitesinin eseriydi. Sağından Rashica’nın solundan Kerem’in attığı 2 topa ayağıyla ve başıyla akıllı dokunuşlarla golleri sabırsızlıkla bekleyenlerin ateşini alıverdi..
Maçın bütününe de bakalım… Şampiyon kadro sağdan soldan ortadan ataklarla hücum tertipleri yaparken, topa sahip olan taraftı lakin, onların yarısı kadar top kullanan Ankaragücü de çok çabuk gol konumlarına giriyordu. Muslera, Abdülkerim ve Nelsson konut sahibinin ataklarıyla uğraşırken yağmur altında buram buram terlemiş olmalılar. Bekler bu baskıdan o kadar etkilenmediler. Oyunu iki taraflı oynuyorlardı. Bilhassa Boey’in sağ kanattaki atakları göz dolduruyordu.
Ankaragücü üçlü savunmasının önünde dörtlü bir orta alan oluşturmuştu. Diack, Djakanoviç, Taylan ve Hasan Ali ile hem savaştılar, hem de gol durumları ürettiler. 7 ve 39’da atılan İcardi gollerine ortada Taylan’ın asistiyle Milson’dan (16’) bir sayı ile maçın heyecan katsayısını yükselttiler. Tolunay Kafkas’ın grubu “konu mankeni” değil, şampiyona meydan okuyan bir rolün sahibiydi dün. Çok bedelli konuklarına karşı tıpkı bedel ve kaliteyle uygun bir mesken sahipliği sergilediler. 73’de gelen Barış Alper Yılmaz golü maçın gerilimini ortadan kaldırdı. Ankaragücü’nün maça ortak olma çabaları tükendi. O dakikadan sonra konukların düğünü başladı. Bir çiçek de Oliveira’dan geldi.
Ayrıntılarla yazıyı uzatmak istemiyorum. Dün yalnızca bir maç değil, dönemin mükafatını kazandı Galatasaray. Hak edilmiş galibiyetler ve uzun soluklu serilerle her kadroya güçlerini gösterdiler. Galatasaraylı futbolcular yerli-yabancı tek bir bütün olarak tıpkı havayı soluyup, birebir özgüvenle koşarak maraton ipini göğüslediler. Bu başarıda elbette Lider Dursun Özbek ve Lider Vekili Erden Timur’un ekibi oluşturmada, finanse etmede kıymetli katkıları var. Pekala bu hoş pastayı hazırlayan usta kimdi? Elbette Okan Buruk ve yardımcıları…
İcardi çileğiyle, Muslera mayasıyla Kerem aklıyla Toreira ve Oliveira sosuyla daima birlikte o denli tatlı bir zafer kazandılar ki… Ellerine, ayaklarına, emeklerine sağlık!