Fenerbahçe – Trabzonspor maçı sonrası Arda Güler çıkışı! ‘Mücadeleci oyun karakteri kazanmalı’

Fenerbahçe, Spor Toto Harika Lig’in 34’üncü haftasında Trabzonspor pürüzünü 3-1’lik skorla geçti. Sarı-lacivertlilerde genç yıldız Arda Güler’in kilidi açan asisti maçın en çok konuşulan anı oldu.

Arda Güler’in performansı Milliyet Gazetesi’nin usta kaleminin de dikkatini çekti. Duayen isim, genç yıldızın mücadeleci bir oyun kimliği kazanması gerektiğini yazdı.

İşte Fenerbahçe – Trabzonspor maçının akabinde yapılan değerlendirmeler…

ONURSAL ONARIM!… / ERCAN GÜVEN

Fenerbahçe bu dönem birinci kere “büyükle büyük oldu”… Birinci kez bir derbiyi duvara raptiyeledi ve liderinden hocasına değişmiş Trabzonspor’u tek ayak üzerinde yakalanmış olsa da mağlup etmeyi başardı.
Bu sonuç yalnızca Fenerbahçe’nin matematiksel şampiyonluk talihini belgisiz bir müddet daha uzatmasına yaramadı; asıl grubun, tribünlerin hatta Saraçoğlu Stadı’nın “onurunu onarmanın” birinci adımı oldu dönem sonuna gerçek.
Acil gereksinim oydu!
Galatasaray karşısında da derbi kazanmayı tekrarlayabilir, Türkiye Kupasına uzanabilirse “genel af” ilan edilir Fenerbahçe’de!

Trabzonspor konutundaki birinci maçta Fenerbahçe’nin şifresini çözen birinci kadroydu. Lakin, hoca değişince bildiğini unutmuş üzere başladı maça. Yeni teknik yönetici Bjelica birinci on teğe Gomiz yerine Doğucan’ı koyarak forveti eksiltip orta sahayı sağlamlaştırmış, üçlü defansını Larsen ve Visca kanatlarıyla Fenerbahçe ataklarında beşliyordu.
Savunurken güzeldi fakat golden sonra Trabzonspor önde oynarken Visca’nın gerideki vazifesi usta futbolcuyu dizginledi açıkçası. Oturmamış üçlü defansın bu türlü makus huyları vardı ve Trabzonspor’unki şimdi deneme kademesindeydi. Yük Hamsik’in sırtına bindi.

Jesus ise Arda’yı rakibin yorulma sürecine saklamamış, bir an evvel sonuca gitmek için kadroya koymuştu. Tek savunmacı orta saha Arao’dan belirliydi ki, oyunu rakip alanda oynamak isteyen bir Fenerbahçe vardı.
Fenerbahçe ekibi bildirisi alıp maça istekli ve hem topa sahip hem de uygun kullanarak başlayınca, oyunu Trabzonspor alanına yıktı. Tabi Trabzonspor savunması kalabalıklaştı ve bu sıkışık durumda Jesus’un Arda tercihi anahtar fonksiyonu gördü.
Fenerbahçe’nin birinci yarıda attığı galibiyet golü büsbütün Arda’nın dar alandaki yeteneğinden ortaya çıktı. Ceza alanına girmeden döndü, çekti, Bathsuayi’nin önüne bıraktı Arda ve 1-0.

Golden sonra çabuk etmemeye çalışan Fenerbahçe, işi abarttı ve yavaşladı adeta. Tempoyu düşürdü. Taç atışlarını bile ağır ağır kullanmaya başladı. Ve Bjelica’nın Trabzonspor’a dikte ettiği “ilginç” atak planı ile yüzleşmek zorunda kaldı!
Trabzonspor topu hızlandırdı ikinci yarı başı… Seri konumlar yakaladı konuk grup. Hamsik’in golünü İrfan Can parmak uçlarıyla kurtardı, Larsen kolay durumu yan ağlara gönderdi. Fenerbahçe’nin Rossi ve Valencia ile yakaladığı konumlar kontratak çıkışlıydı.
Golün akabinde daha fazla top yapmaya başladı Trabzonspor. Fenerbahçe fırsat bulsa da Valencia, Batshuayi ile birlikte oynadığında kaleden uzak kaldığı için skora çeviremedi.

Ancak ikinci yarıda Fenerbahçe’nin üst üste kullandığı korner fırtınası ile istikrarı bozulan Trabzonspor savunması, Zajc’ın geriden aldığı topu sürüp Peres’e verdiği gollük pası önleyemedi, skor 2-0 oldu.
Trabzonspor hocası Bjelica Jesus’tan bile çılgın çıktı ve Trezeguet ve Gomes dahil dört futbolcuyu birebir anda oyuna soktu grubu değiştirdi bir manada.
Fenerbahçe’nin cevabı savunmacı üzere oynatılan Visca’nın yanılgısıyla Valencia’nın ayağından geldi; 3-0… Zira Trabzonspor’un değişik kurgusu farklı olmaktan çıkıp bozuk hale gelmişti artık.

Net skor akabinde ve Fenerbahçe üstünlüğü ortadayken Valencia ve Zajc çıktı, İsmal ve King girdi Fenerbahçe’de.
Futbol enteresan bir oyun. Kaleci İrfan Can yanılgı yaptı. Sonra kusurunu telafi edip golü kornere çeldi. Kornerden gelen top Ferdi’nin müdahalesi ile Trezeguet’e penaltı kazandırdı. 3-1
Birkaç dönemdir pek çok apoletini kaybetmiş Fenerbahçe, Trabzonspor galibiyeti ile yalnızca yarışta kalmadı, Kadıköy’de çeyrek asırdır yenilmediği Trabzonspor ile bir tane geleneği bile kurtardı dönem sonunda. Onur tamiratı ise olmazsa olmazdı..
Başarı mı?.. Katiyetle.

ARDA SAVAŞA DA HAZIR OLMALI! / ATTİLA GÖKÇE

Dramatik bir maç izledik… Konut sahibi ekibe bakacak olursak kağıt üzerinde hala “Şampiyon Adayı” statüsünde bir Fenerbahçe var. O statü, en az talihle azamî sürprizleri kovalıyor… Dünkü oyun en azından bu sinyali veriyor.
Konuk Trabzonspor tam da deneyler sürerken laboratuvara girmiş acemi bir kimyacının elinde  gibi… Savunmayı beşli kuruyor Bjelica… Sağ ayaklı Larsen sol bekte. Eren Elmalı stoper… Sol önde hayat duruyor olağan. Bir de onca atak hoşlukları vaat eden Edin Visca’nın  savunma temelli (!) bir görevlendirme ile geriye çekilmesi var ki akıl alacak iş değil. Kimyası bozuluyor doğal olarak Trabzonspor’un. Dahası, hiç de beklenmeyen laboratuvar kazalarıyla üç gollük patlamalara şahit oluyoruz.

Jorge Jesus’un en kritik maçıydı bence. Dünya Kupası ortasından sonra grubun beklenmeyen puan kayıpları, takım istikrarsızlığı yaratan ve anlaşılamayan oyuncu tercihleri nedeniyle taraftardan hürmet gören, lakin eskisi üzere umut veremeyen Portekizli hoca, Galatasaray ve Beşiktaş derbilerindeki iç saha kayıplarından sonra Trabzonspor‘a karşı “kredisiz” bir alış verişe çıkmıştı. Neyse ki üç golle yakaladığı üstünlük ona yeni bir kredi sağladı.
Trabzonspor yanlış ve anlaşılmaz grup kurgusuyla en değerli gol umudu olan Umut Bozok’u devre dışı bırakmıştı adeta… Top alamıyor, gelişen ataklarda konumun içinde yer alamıyordu Umut. Tekrar de bir penaltı kazandı Trabzonspor. Birinci yarıda oynatılmayıp neden sonra alana sürülen Trezeguet golünü atıverdi. Abdülkadir Ömür, Hamsik, Visca üzere grubun klas ayakları, Bjelica’nın karmaşık oyun kurgusu yüzünden işe yaramaz elemanlara dönüşmüşlerdi. Siopis’in de bu hengamede şaşkınlıktan oynayamadığını düşündük.

Maçın dramatik yanı, Fenerbahçe’de İrfan Can Kahveci’nin, Trabzonspor’da da Bakasetas’ın cezaları nedeniyle oynayamaması oldu. Bu iki başkan karakter alanda olsaydı, daha güzel  bir maç izleyebilirdik.
Arda Güler’in Batshuayi’ye yaptığı akıllı asist alkışı hak ediyordu. Genç yıldız adayının topla buluşup kendi etrafında dönerken Batshuayi’nin önüne attığı derin pas nefis bir asiste dönüştü… Sonrasında da Arda’nın birebir verimlilikte oyunu sürdürdüğünü gördük.  Evet Arda Güler artık Fenerbahçe’nin as oyuncularından biri. Oynasa da oynamasa grupta yeri olan biri.. Hele arkadaşlarının da duran topları ona kullandırması oyuna katılan farklı bir hoşluk. Artık kimse darılmasın, aklımdakini yazmalıyım: Arda Güler biraz daha sert ve mücadeleci oyun karakteri kazanmalı.. Hatta ortada sarı kırmızı kartlar da görebilmeli. Onun savaşçı ruhu kazanması için hocası ve arkadaşları yardımcı olacaklardır.

Trabzonspor’a dönersek… Şampiyonluk sonrası çok şanssız süreçler yaşadılar. Sakatlıklar giden-gelen-ayrılan oyuncular uyumsuzluk formsuzluk derken değerli bir bedel ödedi Şampiyon… Yeniden de enseyi karartmamak gerekir. Dönemden ders çıkarıp yenisine hazırlanarak heyecanlarını tazeleyebilirler.

BJELICA’NIN ARMAĞANI OLDU / CEMAL ERSEN

Trabzonspor ismine itibar çabasıydı. Gayesi ve kaybedeceği şey kalmamıştı. Fenerbahçe cephesinde ise “ya tamam, ya devam” manasına gelen bir doksan dakika olacaktı. Kazanması kuraldı. Aksi taktirde yarışa havlu atacak ve Galatasaray’ın şampiyonluğunu kabullenmek zorunda kalacaktı.
Fenerbahçe’nin motivasyonu ve kazanma isteği birinci dakikalardan itibaren alana yansıdı. Hiç zorlanmadı. Zira karşısında ne yaptığını bilmeyen bir rakip ve teknik yönetici buldu. Jorge Jesus yatsın kalksın meslektaşı Bjelica’ya dua etsin. Üç puanı altın tepside sundu zira. 
Ev sahibinin güçlü bir atak çizgisi var. Valencia’ya Batshuayi’nin dönüşü eklenince ve bunlara önde oynamaya bayılan Arda, Ferdi, Rossi, Peres üzere isimler eşlik edince, sarı-lacivertli kadronun üçüncü bölgedeki hakimiyeti perçinlendi. Evvel Arda yokladı rakip kaleyi, çabucak akabinde genç yıldızın kusursuz pasında topla buluşan Batshuayi bitirici vuruşu yaptı.

Trabzonspor’un yarım saat baskıdan kurtulamadı. Bjelica’nın savunma kurgusu ise herkesi şaşırttı. Tamam rakibe tedbir almayı anlarım da, bunu 5 kişi ile ve garip tercihlerle yapması değişikti. Ne denedi, ne hedefledi kimse çözemedi. Bu süreçte düzgünce geriye yaslandı ve orta sahayı geçemedi bordo-mavili takım. Çıkarken çok pas yanlışı yaptı. Birinci tehlikesini ise 31. dakikada Hamsik ile yarattı. Beş dakika sonra bu kere Larsen art direkte bomboş durumda topu dışarı attı. Abdülkadir Ömür, Visca, Doğucan beklenenin çok gerisinde kaldı. Siopis tek başına direnmeye çalıştı. Fenerbahçe’nin suratı kesilse de durumları bitmedi. Valencia, Rossi ve Batshuayi ile farklı girebilirdi soyunma odasına.
Trabzonspor tıpkı planla başladı ikinci yarıya. Meğer geriye düşmüşken daha gözü pek olmalıydı. Fenerbahçe savunmasının zaaflarını kıymetlendirmek yerine güya skoru müdafaaya çalıştı Bjelica.

Nitekim sinen rakibi karşısında vites yükselten Fenerbahçe aradığı golü bulmakta gecikmedi. 55 ve 58. dakikalar ortasında üç kere yokladı kaleyi, lakin Uğurcan’a takıldı. O da bir yere kadar. Akabinde bir süratli hamle ve bu sefer affetmeyen Peres oldu.
Gol geliyorum diye bağırırken olup biteni seyreden Bjelica, fark ikiye çıkınca dört oyuncu birden değiştirdi. İnanılır üzere değil, bu ekip deneme tahtası, bu maç idman maçı mı?  
Anlaşılan Hırvat hoca nereye geldiğinin ve hangi ekibi çalıştırdığının farkında değil şimdi. Trabzonspor’u sıradan bir ekip sanmak ve bu türlü bir deplasmanda üzerinden playstation oynamak kimsenin haddi olamaz. Bu kadar maç oynandı, idman yapıldı Bjelica hala alana süreceği on biri kestiremiyor mu? Meğer birkaç kaset izlese ekibi bu kadar çaresiz hale düşmezdi.

Başkan Ertuğrul Doğan’a naçizane bir teklifim var; bu gruba yürekten bağlı futbolcuları bir kenara koyun. Gitmek isteyen kim varsa yol verin. Başta da büyük umutlarla getirdiğiniz Bjelica’ya! Kalırsa yalnızca grubun değil, kentin de kimyasını bozacak zira.

ATAMAZSANIZ YENİLİRSİNİZ… / AKSAL YAVUZ

Trabzonspor’u yönetenlere ders olsun bu sezon! Bir sene önce şampiyon olan ekip, bir dönem sonra ligde bu durumlara düşmemeliydi. Birileri rakiplere ödül vat edip, Trabzonspor’u böl, parçala demiş olsaydı; bu kadar olurdu lakin. Dememiz o, Trabzonsporlular bu sene kendi kendine etti. Çünkü derbi öncesi ve de sonrası Trabzonspor’un şampiyonluk oranı hala konuşuluyor olmalıydı…
Maça gelince…
Girdiğiniz durumları bozuk para üzere harcarsanız hem rakibin oynama iştahını artırmış olursunuz hem de skora razı olursunuz!

Trabzonspor’un birçok maçta olduğu üzere düzgün oynamadığı doğrudur lakin bordo-mavili oyuncuların kaçırdığı o kadar çok konum var ki hangisini yazalım. Birinci yarı Hamşik ve Larsen ile atamadıkları inanılır üzere değil. Hele Larsen’in kaçırdığı, atmaktan daha güç olan durumda topu auta yollaması kamera latifesi gibi! 7, 32’lik kale TV ekranı üzere karşısında, top dilediği biçimde istediği ayağına gelmiş, İrfancan’ın atladığı tarafın aksine ayağının içiyle bıraksa, Trabzonspor beraberliği yakalayacaktı. Sonrasını varsayım etmek güç değil, zira Fenerbahçe kırılgan bir takım!
Golle sonuçlanmayan durumların devamı var. İrfancan’ın yanılgılı paslarıyla yaptığı ikramları da değerlendiremedi bordo-mavililer. Yeri gelmişken Fenerbahçeli kalecinin hakkını teslim edelim, iki büyük yanılgı yapmasına karşın âlâ oynadı. Maçın kırılma anları sayılacak durumların gol olmasına müsaade etmedi. Mesela Hamşik’in vurduğu topa lastik üzere uzadı. Hakemin aut verdiğine aldanmayın…

Sezon başından bu yana birkaç maç hariç Trabzonspor’un çok güzel oynadığına şahit olmadık tamam da bir maçta bu kadar kaçırdıklarına da şahit olmadık…
Edin Visca’nın sağdan getirdiği bir top var, arkadaşına al da at dediği. Geçtiğimiz yılın gol hükümdarı Umut Bozuk, defans oyuncusunu değil de topu takip etmiş olsaydı; kalan dakikalar iki kadro oyuncularını ve izleyenleri heyecan tüneline sokabilirdi!..
Bjelica’nın oyuncu tercihlerine hürmet duyuyoruz, lakin ikinci yarıya Trezeguet ile başlamış olsaydı, oyunun seyri, rengi farklı olabilirdi. Hatta Umut, Gomez değişikliği de…
Özetle bu türlü bir derbide makûs oynamanıza karşın gol kaçırma yarışında dönemin rekorunu kırarsanız, olacağı budur. Atamazsanız yenilirsiniz!

FENERBAHÇE ‘RAHAT KAZANDI!’. / UZAY GÖKERMAN

Son yılların bilakis tansiyon düzeyi neredeyse hiç olmayan bir Fenerbahçe-Trabzonspor müsabakası oynandı Kadıköy’de.
Bu da Fenerbahçe’nin işini ziyadesiyle kolaylaştırdı diyebiliriz; zira son haftalarda sarı lacivertli gruba rakip olan kadroların hem çok istekli hem de ziyadesiyle motive olmuş bir formda alana çıkmalarına ziyadesiyle alışmıştık.
Trabzonspor’un müsabaka boyunca kimi kaleci İrfan Can kaynaklı tesirli birkaç durumu olsa da genel prestijiyle bu maçı kazanabilecek bir oyun ve gayret sergilemekten uzak olduğunu söylememiz gerekiyor.
Neden?
Fenerbahçe bu yahut gibisi dönem içinde rahat kazandığı müsabakalardan sonra çıktığı maçlarda daima çok zorlandı.
“Rahat kazandığı” vurgusunu bilhassa tırnak içine alalım; bu güya âlâ futbol oynuyor yahut oyunu yerleşiyor formunda bir yanılgı ile birlikte hareket eden dinamik bir yorum değil.

Takım içinde sonucu değiştirecek birtakım oyuncular var; Arda Güler’i başa yazmalıyız, zira çok özel bir futbolcu olduğunu çabucak her müsabakada bize gösteriyor.
Maalesef bu oyuncudan dönem boyunca istikrarlı ve devamlı biçimde yararlanmayı düşünmeyen Jesus’un ekip kurgusunda neleri feda ettiğini hatırlatmakta fayda var.
Daha maçı çabucak başında yaptığı bir beden çalımıyla Trabzonsporlu iki oyuncuyu oyundan düşürüp, Batshuayi’ye çok ince asist yaparak kadrosu rahatlatan 18 yaşındaki Arda Güler oldu.
Attığı her uzun topun tesirli konuma dönüşme ihtimaline rağmen bu atakları değerlendiremeyenler genelde kadro arkadaşları oldu.
Hele üst üste kullandığı 3 köşe vuruşunun tamamının Trabzonspor kalesine atılan şut ortası olması tesadüf olamayacak kadar şuurlu tercihlerdi.
Arda Güler’in Guardiola üzere bir futbol dehasının elinde olması gerekiyor.

O vakit işte yetenekle oyun planının nasıl bir ortaya geldiğini görebiliriz.
Jesus’un alanda bize izlettiği rastgele bir planı bulunmuyor. Geçen sene bu vakitler İsmail Kartal’la devam edilmemesi gerektiği tarafında bir başlık atmıştım. Jesus ismini birinci duyduğumda bu dönem için bilhassa attığım manşetin ne manaya geldiğini anlatmayı planlıyordum.
İsmail Kartal’ın bir oyun planı vardı; lakin bence dönemin tamamı için yetersiz kalacaktı.
Jesus’ta şahit olduklarım karşısında İsmail Kartal için ne büyük haksızlık yapmış olduğumun bugün çok daha net bir formda farkına varıyorum.

Fenerbahçe İsmail Kartal’la devam etmiş olsaydı bile bu kadar plansız bir oyun oynamazdı.
Hep yazdığımı bir daha yineleyeyim; şampiyonluk gayreti veren ekipler ortasında o denli çok büyük farklar bulunmuyor.
Teknik yöneticilik farkları da…
Okan Buruk saha kenarında panik halde bir oraya bir buraya koştururken saha içinde olgun oyuncularının sayesinde ekip halinde ayakta kalmayı başarıyorlar.
Jesus’un kendi yarattığı şanssızlığı alanda o olgunluğa sahip oyuncusu yok ve bugün 18 yaşındaki bir oyuncunun yapacaklarını izliyor.
Tabii yalnızca Arda Güler değil, Ferdi Kadıoğlu da saha içinde hakikat duruşu ile gruba itimat veriyor.
Bu dönem Rossi kadar forma talihi bulabilseydi Zajc da Fenerbahçe’nin çok kıymetli talihlerinden biri olacaktı.
Ama Jesus’un hiç sevmediği oyunculardan biri olduğu için her maç oyuncu değişikliklerinde ismi birinci çağırılan futbolcu da Zajc oluyor.

Trabzonspor maçının genel özetini bu oyuncu kümesi ile açıklayabiliriz zati.
Diğer tarafta Jesus’un yaptığı oyuncu değişiklikleri; neden bu kadar çok anlamak kolay değil.
Fenerbahçe’nin biri yarı final 3 garanti maçı kaldı; bu periyotta çok daha dar bir takım ile gayret etmek avantaj yaratabilir. Dönem başı olsaydı her oyuncu için fırsat diye düşünülebilirdi fakat sonuna geldik.
Yani Zajc alanda kalsa Fenerbahçe için çok şey değişmez. Tahminen daha düzgün olur.
Bu oyun Galatasaray maçı için asla kâfi değil. Farkında olmak gerekiyor.
Fenerbahçe bilhassa savunmada rakiplerine çok geniş boşluklar bırakıyor; oynamalarına müsade ediyor.
Oysa Galatasaraylı oyuncular asla bu kadar özgür kalmamalı, “rahatsızlık” hissetmeliler.