10 yıldır gözlerini kapatamıyor! Halil’in yürek burkan dramı
Antalya’da yaşayan İbrahim-Gülsüm Özçelik çiftinin 3 çocuğundan en büyüğü Halil Özçelik (31), 2012 yılında İstanbul Teknik Üniversitesi (İTÜ) Konservatuar kısmı 2. sınıf öğrencisiyken, sağ gözünde görme bozukluğu yaşamaya başladı. Birinci olarak Behçet hastalığı teşhisi konulan Özçelik, istikrar ve konuşma bozukluğu yaşadıktan sonra okulu bırakıp Antalya’daki ailesinin yanına döndü.
Burada hastalığı daha da ağırlaşan Özçelik’e SSPE (Subakut Sklerozan Panensefalit) teşhisi konuldu. Bir mühlet sonra iki gözünde görme kabiliyetini kaybeden Özçelik, akabinde konuşma, yemek yeme ve hareket işlevlerini da büsbütün kaybetti. Özçelik ailesi, hastalığın tıbben kesin tedavisi bulunmadığını öğrenince ise adeta yıkıldı. Yüzde yüz mahzuru bulunan genç Halil, dans okulu açmayı planladığı hayatını artık görmeyen gözleri hiç kapanmadan yatakta mevtle savaşarak geçiriyor.
“OĞLUMUN HOŞ HAYALLERİ VARDI”
Anne Gülsüm Özçelik, oğlunun son durumunun stabil olduğunu ve gözlerini 10 yıldır kırpamadığını söyledi. Oğlunun dans okulu açmak istediğini lisana getiren Özçelik, “Oğlumun hayalleri hoştu. Çok üzülüyorum. O hayallerini gerçekleştiremedi. 10 yıldır elimden gelen her şeyi yaptım, hiçbir keşkem kalmadı. Devası yok, dört evre bir hastalık olduğunu söylediler. Birinci teşhis konduğunda 6 ay yaşar denmişti, şuan 11’nci yılının içerisindeyiz. Hiçbir vakit bu türlü bir şey olacağını düşünmedim” dedi.
“GÖZLERİMİ KIRPARKEN CANIM ACIYOR”
Oğlunu düşünde sağlıklı bir formda gördüğünü tabir eden Özçelik, “Onu düşümde daima ayakta görüyorum. Hatta üniversiteye gittiğini halini gördüm. Ben gözlerimi kırparken canım acıyor lakin elimden bir şey gelmiyor. Zira onun gözleri yanıyor. Bir insan kısa bir müddet gözünü kırpmadan duramıyor” diye konuştu.
Kendi ve oğlunun hastalığı konusunda maddi olarak sorun yaşadıklarını da tabir eden Özçelik, “Kendim de tedavi görüyorum. Oğlumun masrafları da çok. Bez, ıslak mendik ve kağıt havlu gereksinimlerimiz oluyor. Malum bunlar maddi olarak dengeli şeyler” dedi.
Son olarak mesken sahibinin çıkmaları istikametindeki isteği üzerine daha da ezaya girdiklerini aktaran Özçelik, “Çıksak bile kiralık mesken yok. 10 yıldır bu evdeyiz ve tertipli kiramızı ödüyoruz. Ekim ayında çıkacağız. Oğlum bu biçimdeyken götürmem çok zor” tabirlerini kullandı.